Wilki chodzą głównie drogami – ścieżkami, szosami, szlakami i asfaltówkami. A tam, gdzie chodzą wilki, tam boją się chodzić kopytne: jelenie, sarny itp. Naukowcy nazywają takie miejsca „krajobrazem strachu”.

W takich miejscach kopytne są rzadziej niż w innych, a jak już są, to przebywają tam krótko, są bardzo uważne i mają wyższy poziom stresu ze względu na potencjalny atak wilków.

Dzięki temu, że wilki chodzą drogami, rzadziej są na nich obecne m.in. jelenie, więc siłą rzeczy spada liczba kolizji zwierząt z samochodami. Naukowcy z Uniwersytetu Wesleyan w Middletown obliczyli, że tych kolizji jest o 38 przypadków rocznie mniej. Równa się to oszczędnościom w kosztach napraw, akcji ratunkowych itp. na poziomie 11 mln USD rocznie!

Dla porównania: w ciągu ostatnich 35 lat stan Wisconsin wypłacił rolnikom odszkodowania za straty spowodowane przez wilki w wysokości 3 mln dolarów.

Czyli jak, strzelać czy chronić?

Chcesz dowiedzieć się więcej o wilkach? Dołącz do nas na Tropienie wilków w Puszczy Białowieskiej!