Simona Kossak: Niezwykła Kobieta Lasu
Simona Kossak była jedną z najbardziej charyzmatycznych i inspirujących postaci w polskim świecie przyrody. Jej życie pełne było pasji do natury, a jej wkład w ochronę środowiska oraz badania nad zwierzętami uczyniły ją postacią wyjątkową. W tym wpisie przyjrzymy się bliżej jej życiu, pracy i dziedzictwu, które pozostawiła.
Simona rodziła się 30 maja 1943 roku w Krakowie w znanej artystycznej rodzinie. Była wnuczką Juliusza Kossaka, córką Jerzego Kossaka oraz siostrzenicą Zofii Kossak-Szczuckiej. Mimo artystycznych tradycji rodzinnych, Simona wybrała inną ścieżkę, kierując swoje zainteresowania ku biologii i ochronie przyrody. Studiowała na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie zdobyła tytuł doktora nauk przyrodniczych.
Przez większość swojego życia Simona mieszkała w leśniczówce Dziedzinka, położonej w sercu Puszczy Białowieskiej. To właśnie tam prowadziła swoje badania nad zachowaniem zwierząt oraz promowała ideę ochrony naturalnych ekosystemów. Jej praca w Puszczy była nie tylko naukowa, ale także praktyczna – angażowała się w różnorodne działania na rzecz ochrony środowiska.
Możesz z nami wybrać się na wycieczkę do domu Simony w sercu puszczy białowieskiej – wyślij maila na mikrowyprawy@gmail.com w tytule SIMONA.
Simona była również autorką wielu książek i artykułów popularyzujących wiedzę o przyrodzie. Jej publikacje, takie jak „Opowieści z Dziedzinki” czy „Saga Puszczy Białowieskiej”, były pełne fascynujących historii o zwierzętach i roślinach, a także refleksji na temat relacji człowieka z naturą. Przez wiele lat prowadziła audycje radiowe, w których dzieliła się swoją wiedzą i pasją z szeroką publicznością.
Ta niezwykła kobieta wierzyła, że człowiek powinien żyć w harmonii z przyrodą, a nie próbować jej podporządkować. Jej podejście do ochrony środowiska było głęboko zakorzenione w szacunku do natury i zrozumieniu jej wartości. Dzięki jej pracy i zaangażowaniu, Puszcza Białowieska zyskała jeszcze większe uznanie jako unikalny i niezwykle cenny ekosystem.
Zdjęcia – archiwum Lecha Wilczka